เรื่องของ “เสน่ห์”

อยากเป็นคนมีเสน่ห์ ต้องทำตนให้มีเสน่ห์ ถ้าทุกข์ ก็ทุกข์แบบมีเสน่ห์ คนเกลียดมีน้อย คนช่วยมีเยอะ สร้างเสน่ห์แบบไหนให้คนเมตตา รักใคร่ เอ็นดู

1. ต้องมีความจริงใจ และแสดงความจริงใจอย่างระมัดระวัง ไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น อย่าใช้ความจริงใจหรืออ้างเอาความจริงใจของตนเป็นที่ตั้ง แล้วพูดก้าวร้าวผู้อื่น
2. สร้างบุคลิกภาพให้น่านิยม เช่น มีกิริยาวาจาดี มีคุณธรรม และแสดงคุณธรรมให้ปรากฏตามโอกาสอันควร ไม่ควรแสดงคุณธรรมนั้นพร่ำเพรื่อจนน่าเบื่อ หรือเป็นเชิงยกตนข่มผู้อื่น การแต่งกาย การพูดจา การวางตัว อยู่ในลักษณะที่พอดี ไม่มาก ไม่น้อย เหมาะสมแก่ภาวะและฐานะของตน รู้จักร่างเริง ในโอกาสอันควรร่าเริง สงบในโอกาสที่ควรสงบ
3. รู้จักเสนอตัวให้ของเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น แม้เขาไม่ได้ออกปาก จะได้คะแนนนิยมมากกว่าเมื่อเขาขอร้อง เราช่วยเมื่อเขาขอร้องก็ได้คะแนนนิยมดีแล้ว แต่ถ้าเรารู้จักเสนอตัว เวลาที่รู้ว่าผู้อื่นเขาลำบาก มีน้ำใจช่วยเหลือ โดยที่เขาไม่ต้องขอร้องก็จะดียิ่งขึ้น
4. ขอให้ตระหนักว่า เสน่ห์ในตัวคนนั้นเพิ่มได้ ลดได้ สุดแล้วแต่การกระทำของเรา ถ้าเราทำตนให้มีคุณค่าต่อเขา เสน่ห์ของเราก็จะเพิ่มขึ้น แต่ถ้าเราทำตัวให้ปราศจากคุณค่าสำหรับตัวเขา เสน่ห์ในตัวเราก็จะลดลง สรุปว่าทำตัวให้มีคุณค่า
5. เรารักใครต้องเข้าใจเขาด้วย เพราะว่าความรักที่ปราศจากความเข้าใจนั้นก็มี แต่จะทรมานอีกฝ่ายหนึ่งให้เดือดร้อน เพราะความเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจตัว เสน่ห์ของเราจะลดลง ถ้าเราต้องการความรัก ก็ต้องทำตนให้น่ารัก หรือต้องการความเคารพนับถือ ก็ต้องทำตนให้น่าเคารพนับถือ เราต้องปรับปรุงตัวเอง บุคลิกภาพ อุปนิสัยใจคอเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับความมีเสน่ห์หรือไม่มี

บทบันทึกอาจารย์วศิน อินทสระ